بسیاری سعی کردهاند انقلاب اسلامی ایران را در ردیف دیگر انقلابها و تحولات معمول جهان بدانند؛ اما در عمل نظرات آنها با واقعیت فاصله بسیاری دارد؛ زیرا نیروی این انقلاب اسلامی و مردمی، بدون هیچگونه مرزبندی طبقاتی و گروهی بوده و ایدئولوژی آن اسلام ناب محمدی(ص) است که با نظامهای رایج در جهان همخوانی ندارد که این مسئله وجه تمایز انقلاب اسلامی ایران است. برجستهترین شاخصههای قوتبخش نظام مردمسالاری دینی ایران را میتوان اسلامیت، جمهوریت و تفکیک قوا، استقلال در سیاسی خارجی و پرسشگری و نظارت نام برد.
اسلامیت از آن رو نقطه قوت سیاسی محسوب میشود که بیشتر مردم ایران مسلمان بودند و خواست قلبی آنها حاکمیت دینی منطبق با آموزهها و تفکرات مکتبی آنها در همه زمینههای قانونگذاری، اجرا و قضاوت است. نظامی که بر اساس اصول و عقاید مردم و خواست آنان تشکیل شود، از پشتوانه مردمی برخوردار است که جمهوری اسلامی ایران این نقطه قوت را دارد، به ویژه اینکه ولی فقیه که در رأس حکومت قرار دارد، بر اساس تعالیم دینی و باورهای مذهبی مردم نیابت امامت را بر عهده دارد.
طبق اصل پنجم قانون اساسی، «در زمان غیبت حضرت ولی عصر(عج) در جمهوری اسلامی ایران ولایت امر و امامت امت بر عهده فقیه عادل و با تقوا، آگاه بر زمان، شجاع و مدیر و مدبر است.»
تساوی حقوق ملت، انتخاب مسئولان حکومتی و به رسمیت شناختن آزادیها از مهمترین جنبههای تحقق جمهوریت است. در ایران طبق اصل 57 قانون اساسی، «قوای حاکم بر جمهوری اسلامی ایران عبارتند از: قوه مقننه، مجریه و قضائیه که زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت است... این قوا مستقل از یکدیگرند.»
وابسته نبودن به قدرتهای بزرگ و اتکا به توان و قابلیتهای ملی خود یکی از ویژگیهای سیاسیـ خارجی جمهوری اسلامی ایران است. از طرفی نظارت همگانی شهروندان بر یکدیگر و بر دولتمردان و دستگاههای دولتی و نظارت دولت بر مردم به منزله هنجار اجتماعی، ستودنی است.
این نظارت در برخی از اصول قانون اساسی نیز اشاره شده است. بر اساس اصل هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفهای همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر و دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت است.»
مهمتر اینکه بر اساس اصل 90 قانون اساسی، «هر کس شکایتی از طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قضائیه داشته باشد، میتواند شکایت خود را کتباً به مجلس شورای اسلامی عرضه کند.»
یکی از توطئههای دشمنان که از جانب برخی افراد و تشکلهای سیاسی نیز فرهنگسازی شده، ترویج بیاعتمادی به توانمندیهای داخل کشور و ایجاد و تقویت احساس ترس و حقارت و سرخوردگی و عقبماندگی در مقابل دشمنان نظام و اسلام بوده است. تجدیدنظرطلبان و فرصتطلبان از هر طریقی با تغییر ظاهر و نفوذ در حاکمیت به دنبال نابودی انقلاب اسلامی هستند. بر اساس این، باید توجه داشت که دشمن افزون بر تأکید روی نقاط ضعف کشور، دنبال کشف نقاط قوت برای تضعیف کردن آن است و مسئولان نظام باید به این امر توجه ویژه داشته باشند.
ارسال نظرات